WIRTUALNA MODELARNIA

Andy

Muszę napisać kiedy go zrobiłem, hak wykonałem gdzieś tak 1979 roku, jest to prosty hak do kilku kilogramów, modele bez węgla, strzał w zakręcie.
Czego nie można regulować?
Siły wypięcia, jest stała zależna od sprężyny i długości zawleczki zapinającej hak. Charakterystyki zmiany wychylenia steru kierunku w czasie rozpędzania. Ta charakterystyka jest stała zależna od krzywizny dźwigienki ciągnącej ster. Hak nie zacina się ze względu na użyte materiały, mosiądz i stal dobrze ślizgowo ze sobą współpracują na sucho. Hak był wzorowany na hakach Antoniego Sulisza czy Zbigniewa Lenartowicza. W latach 80-tych pojawiły się i zdominowały haki tłoczkowe, aż do dziś. Ten hak mosiężny można zrobić posiadając dostęp przede wszystkim do wiertarki kolumnowej, ponieważ trzeba wykonać dokładnie trzy otwory bardzo równolegle w kostkach ślizgowych, reszta to już tylko cięcie, piłowanie, lutowanie i gwintowanie, ręczne. Może on tak pięknie na zdjęciu nie wygląda, ale mechanicznie wszystko fajnie pewnie pracuje.

Gall Anonim

Chciałbyś go sprzedać, lub masz może jego plany?

MARIUSZ

Witam
Ciekawa konstrukcja - genialna w swojej prostocie,
Innym prostym hakiem możliwym do wykonania bez specjalistycznych narzędzi to hak płytkowy, do jego wykonania wystarczy piłka włośnica, pilniki iglaki i wiertarka.

przykład takiego haka wykonanego przez 14- latka (zdolnego)

pozdrawiam Mariusz

Andy

Andy

Aż miło popatrzeć na naszą zdolną młodzież, co potrafi zrobić.
Dla super ambitnych mających możliwości pełnej obróbki skrawaniem, zamieszczam linki do rysunków technicznych wyczynowych haków tłoczkowych, zwykłego i elektronicznego.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
Dodatkowo przedstawiam zdjęcia haka płytowego w wykonaniu profesjonalnym.

Pozdrawiam Andy

Ramona

Mam takie pytanie jak wygląda porównanie strzału w zakrecie do strzału na prosto z lekkim odejsciem na prawo. Zawsze bałem sie to sprawdzić ten wariant z zakrętem i dlatego zaklejam tą dzwigienke. Bo obawiałem sie spirali. Obserwując modele dochodze do wniosku ze w chwili obecnej chyba i tak za duzo ludzi juz z niej nie korzysta.

W chwili obecnej używam 2 rodzaje haków. pierwszym typem haków jest hak tulejkowy. który jest bardzo prosty w regulacji poniewaz wszystkie ustawienia mozna poprawic nie ingerujac zabadzo w sam hak.
Drugi typ haka to hak płytkowy który niestety wymaga wiecej czasu do regulacji. Bo trzeba odkrecic od kadłuba płytke która reguluje wychylenie steru podczas lotu swobodnego.

Gall Anonim

Jeżeli zakręt nie jest za ostry, nie jest za późno to lepiej w zakręcie model wchodzi lepiej do góry i wszystko wychodzi płynniej.

Ramona

wydaje mi się ze z lekkim odejsciem w prawo jest lepiej. ja osobiscie robie od 5 do 10 metrow przy strzale

Andy

Nie mogę odpowiedzieć na to pytanie jako praktyk, bo jak kończyłem przygodę z F1A to jeszcze nie było strzelania na wprost typu schodek, wszyscy strzelali w zakręcie balsowo-sosnowymi modelami. Były też już w skrzydłach rowningi szklano-węglowego, ale w pierwszej kolejności zaczęły się laminować kadłuby a nie skrzydła. Modele były w porównaniu do dzisiejszych bardzo delikatne. Dla przykładu jeśli model wylądował na determaku na trawie bokiem do wiatru i podmuch przewrócił leżący model przez skrzydło na plecy to było już po uszach (odłamane przynajmniej jedno). Do czego zmierzam ? tamte strzelanie w zakręcie to zupełnie inna bajka niż strzelani dzisiaj, to poprzednia epoka. Gdy kolega Marek Roman zaprosił mnie na Mistrzostwa Polski do Leszna abym zobaczył jak to jest teraz, to zaszokowały mnie dwie rzeczy.

Pierwsza mała ilość zawodników. W moich czasach w Lesznie dla zawodników i ich pomocników na murawie lotniska wojsko rozkładało dodatkowo namioty, a stołówka wydawała posiłki chyba na dwie tury, no po prostu święto modelarzy z całego kraju.

Druga rzecz, która mnie zaszokowała to wytrzymałość skrzydeł węglowych, którą zademonstrował mi Dariusz Stężalski jak się wkrótce okazało Mistrz Świata (Izrael 1999). Potem gdy zobaczyłem ten świst holu i ugięcie skrzydeł przy strzale na wprost, to nie ma żadnego porównania, nie ma o czym pisać, kosmos w porównaniu do dawnych lat.

Mogę tylko napisać parę znanych wam prawd, którymi rządzi się modelarstwo i które dobrze znacie.
Najważniejsza to chyba ta:
Ilu zawodników tyle teorii.
Ja osobiście myślę, że może przy tym strzelaniu na wprost odejście lekko w bok, może jest do niczego nie potrzebne a tylko utrudni nam jak największe rozpędzenie modelu, kto wie ?
Może po latach wreszcie będę miał chwilę czasu aby zbudować znowu model F1A i sprawdzić samemu na zawodach. Obiecuje to sobie chyba już od 10 lat Wesoly

Pozdrawiam Andy

Ramona

Dziekuje, za pokazanie kawałka histori. Moja przygoda siega juz modeli którym nie straszny jest wiatr ani omowione przez pana lądowania na deterze. Co do latania w Lesznie to sam pamietam jak byłem pomocnikiem polowym na Mistrzostwach Polski, kiedy nie mogłem zrozumiec jak takie cos jak F1A moze latac bo przeciez było takie duże... Były to marzenia które zrealizowałem, dziś ciesze sie jak moge startować koło wielkich ludzi którzy stworzyli wspaniała historie.

A wracając do tematu. To nadal bolączka f1A sa odpadające uszy. Nadal pękaja rurki, tylko sa inne prędkości. nikt już prawie nie lata na prostych hakach bo wie ze sie nie bedzie liczyl w stawce jak nie pojdzie o krok dalej.

Andy